Bixo'nun yerine iyi şeyler asla olmaz.
Yaramazlık, aptal göğüsler, yüze darbeler.
Kurşunla oynamak, ipin peşinden koşmak.
Bu filmin en ilginç yanı, Astrid'in kasvetli, uyumsuz bir sığınmada oynadığı ve William Styron'un Darkness at Noon'una açık bir gönderme taşıyan baş kahramanın son sahnesi değil.
Stoacı Astrid (85) ve Ella, eski moda bir portreyi andıran bir şekilde, başları duvara dayalı ve elleri bellerinin her iki yanında bir kemere zincirlenmiş halde yan yana yerleştirilmiştir. Hiçbir şey olmadan kalacakları bu sessiz bekleme odasında durgun bazı sözler alışverişinde bulunurlar.
Filmimiz birkaç aydır birlikte olan Thima (Mae) ve Mido (Trezó) çiftinin hikayesini anlatıyor. Medya, evliliğinin sona ermesinden sonra bağlarını gevşeten şarkıcı tarafından kurulur. Tanıştığı tüm yönetmenlere bir hayali ya da motivasyonu olduğu için tapıyor: yönetmen olmak – bu bir seçim, sahada olmak –, horuru! Thima'nın müthiş bir müzikal draması var: o bir softy. Bir müzik yapımcısı olarak, eski hitlerin yorumcuları kardeşleri için her zaman kendini feda etti; Nadir'le asla kendisi için çalışmadı.
0 yorum:
Yorum Gönder